Pijnlijk golven de stromen
van afgunst heen en weer
Zo de een niet anders wilde,
verliet de ander de goede sfeer
Pijn gaat hier niet over willen,
over wie de sterkste is
Pijn gaat over wie de grootste liefde
Behouden kan bij dit groot gemis
Want is de pijn niet allerdiepst
Als we de ander zien dan wij
Terwijl we diep van binnen weten
Hij lijkt meer op dan mij
De echte pijn is verloren
Te zijn in eensaamheid
Een diep afgescheiden wezen
Afgescheiden van liefdevolheid
We roepen niet tegen de ander
Maar tegen de pijn in onze ziel
Schreeuwen uit frustratie
Ons weg terug uit wat ons tegenviel
Niet te begrijpen noch begrepen
Geen eenheid slechts de gescheidenheid
De ander hier en ik in elkaar
Slaan we ons gezaam terug
Terug naar de gemeenzaamheid.