Heel stil daar diep van binnen
Fluistert de stem van goede wil
‘Heb geen zorgen, geef je over’
Heel even staat ook de tijd nog stil
Zo gekomen zo gevlogen – –
Vertrouwen vlucht nu weg uit het raam
Wat was het, zo diep in mij bewogen
Wie noemde mij net nog bij mijn naam?
‘Keer om en kom weer binnen’
Ik ben het zelf die vlucht en gaat
Vertrouwen en ik we zijn als broeders
Waar Ik Ben is het waar hij staat
Te voorzichtig bijna
Schroom ik terug naar mijn lot
Met vrees voor die al-zachte wijsheid
Die het leven voor mij plot
Teruggeroepen, terug op schreden
Buig ik voor mijn meesters kracht
Ontvang ik daardoor ook de zegen
Te leven in de liefde met al mijn kracht
Een vrolijke schop onder mijn achterste
Daarmee stuurt Hij mij het leven in
Niks meer binnen wachten nu
Buiten spelen geeft meer zin
Was het waar, was ik daarbinnen?
Wat gebeurde er, een droom, een waas?
Toch, ik voel me vrolijk, gelukkig zelfs
Lachend en vol vertrouwen –
Erin gelovend als een dwaas.